Życie w zieleni

Poznali się na wakacjach,
w zielonej szkole.
Walczyli o zielone regiony,
przypinając się do drzew. Zieloni.
Idąc zieloną doliną
śpiewali „zielone wzgórza „
Kosztowali zielonych jabłek
i sałatek z zielonych pomidorów.
Kiedy połączyła ich zielona łąka,
byli zupełnie zieloni.
Musieli dojrzeć.
Ona była przy zieleni.
Gdy nastała wiosna,
na Zielone Świątki, urodziła.
Chodzili na spacery 
w zielonych płucach miasta.
W wolnych chwilach 
pili zieloną herbatę.
Zimą wieszali ozdoby
na zielonych świerkach.
Zanim włożył zielony mundur
puszczali zielone latawce.
Czasem była zielona z zazdrości.
O coś. O kogoś. Bez powodu.
Teraz żyje zielenią, że wróci.

                                 Elżbieta Aletorowicz